مونکتون

معرفی شهر مونکتون

مونکتون، شهری زیبا و خوش منظره با ساختمان های آجر نمایی قرمز کوچک در مرکز شهر در امتداد ساحل گل آلود رودخانه پتی کودیاک قرار گرفته است. این شهر زمانی بندر ساخت کشتی های چوبی بوده و در حال حاضر سریع ترین رشد اقتصادی در میان استان های دریایی ماریتایم را دارد و این اقتصاد را بر پایه حمل و نقل و مراکز تماس توسط نیرو های کار دو زبانه ایجاد کرده است. بازدید از شهر مونکتون مناسب هر سلیقه ای با هر شرایط سنی است و آن را به یکی از شهر های محبوب برای گردشگران ماجراجو تبدیل کرده است: اگر علاقه مند به تماشای تاریخ و فرهنگ شهر مونکتون هستید بهتر است که از مجموعه خانه موزه رسورگو (Resurgo) که محل موزه مونکتون است بازدید نمایید و در آن به کشف تاریخ شهر و همچنین مرکز اکتشاف سیستم حمل و نقل بپردازید. اگر علاقه مند به موسیقی و هنر هستید می توانید به تئاتر کاپیتول که در دهه 1920 بازسازی شده و میزبان کنسرت های فراوانی است، سر بزنید. در شمال غربی شهر، تپه مگنتیک هیل قرار دارد که نمی توان آن را نادیده گرفت و مگنت آن، اتومبیل ها را بدون دخالت راننده بر روی سر بالا می کشاند. همچنین کودکان خود را به باغ وحش مگنتیک هیل که محل نگهداری شیرها و گورخرها است، ببرید تا به تماشای این حیوانات بپردازند و از بازی در این محیط لذت ببرند. در این شهر هتل ها، رستوران ها و کافه های خوب بسیاری وجود دارد و همچنین از بازار کشاورزان آن نباید غافل شد.
مونکتون، بزرگترین شهر استان نیوبرانزویک کانادا است که در شهرستان وست مورلند در جنوب شرقی نیوبرانزویک کانادا در داخل خشکی خلیج فاندی و ساحل آکادیان قرار گرفته است. این شهر در 25 مایلی رودخانه پتیتکودیاک (Petitcodiac River) واقع شده است و همچنین به عنوان مرکز جغرافیایی استان های دریایی نیز شناخته می شود. نام مستعار مونکتون، هاب سیتی بوده که این نام را به خاطر موقعیت مرکزی خشکی آن در منطقه و تاریخ راه آهن و همچنین قطب حمل و نقل زمینی و دریایی بودن آن در میان استان های دریایی ماریتایم به آن اختصاص دادند.   

منطقه مونکتون برای اولین بار در سال 1733 ایجاد شد و در سال 1766 با ورود مهاجران هلندی پنسیلوانیا از فیلادلفیا به طور رسمی تأسیس شد. در ابتدا مونکتون به عنوان یک شهرک کشاورزی بود که تا سال 1855 به طور رسمی به عنوان شهر ثبت نشده بود. این شهر به نام سرهنگ دوم رابرت مونکتون، افسر بریتانیایی که در اوایل قرن قلعه Beauséjour را تسخیر کرد، نامگذاری شد. صنعت مهم ساخت کشتی های چوبی در اواسط دهه 1840 در جامعه راه اندازی شد که در سال 1855 باعث تصویب اتحاد مدنی شد اما اقتصاد کشتی سازی در دهه 1860 سقوط کرد و باعث شد که این شهر عنوان منشور مدنی خود را در سال 1862 از دست بدهد. مونکتون در سال 1875 بعد از این که اقتصاد آن با رشد صنعت راه آهن دوباره جان گرفت، توانست منشور را دوباره پس بگیرد. در سال 1871، خط راه آهن بین مستعمرات کانادا، شهر مونکتون را به عنوان مقر اصلی خود انتخاب کرد و منکتون به عنوان یک شهر ریلی تا اواخر قرن باقی ماند تا این که خط راه آهن ملی کانادا در سال 1980 تعطیل شد. با وجود این که اقتصاد مونکتون دو بار در طول تاریخ آسیب دید، شهر دوباره قدرت خود را در هر دو بار به دست آورد و به شدت اقتصادش را رونق داد. شعار این شهر پس از تولد دوباره اش به عنوان شهر راه آهنی، Resurgo به معنای (دوباره برخاستم) شد. در حال حاضر اقتصاد این شهر پایدار و متنوع است که اساسا مبتنی بر حمل و نقل سنتی، توزیع، خرده فروشی و میراث تجاری است که با بخش های آموزشی، مراقبت های بهداشتی، مالی، فناوری اطلاعات و بیمه تکمیل می شود. قدرت رشد اقتصادی مونکتون به رسمیت ملی شناخته شده و آمار محلی نرخ بیکاری این شهر، به طور مداوم کمتر از میانگین ملی است. از صنایع متنوع این شهر می توان به فرآوری مواد غذایی، کار چوب، صید خرچنگ و شاه میگو، تولید کاعذ، لوازم کشاورزی و قطعات خودرو اشاره کرد.

جمعیت شهر مونکتون معادل 71889 نفر در وسعت 142 کیلومتر مربع خشکی در سال 2016 بوده است. مونکتون بزرگ دارای جمعیت 144810 نفر است که آن را بزرگترین شهر و CMA در استان نیوبرانزویک و دومین شهر بزرگ و CMA در استان های دریایی (Maritime) تبدیل کرده است. CMA شامل شهرهای همجوار دیپه (Dieppe) و ریورویو (Riverview) و همچنین مناطق حومه ای مجاور در بخش های وست مورلند و آلبرت می شود.

با وجود این که شهر مونکتون در فاصله کمتر از 50 کیلومتری خلیج فاندی و کمتر از 30 کیلومتری تنگه نورتومبرلند قرار گرفته است، آب و هوای مونکتون، در فصل تابستان به جای آب و هوای دریایی بیش تر به سمت آب و هوای قاره ای و در فصل زمستان تا حدی به سمت آب و هوای دریایی گرایش دارد. آب و هوای گرم قاره ای در فصل تابستان با توزیع یکنواخت بارش همراه است. روزهای زمستان در مونکتون معمولا سرد است اما به طور کلی آفتابی و بعضی اوقات با تابش گرم خورشید همراه است، با این وجود دمای هوا در طول روز معمولا چند درجه پایین تر از نقطه انجماد است. بارش برف می تواند ناشی از طوفان های اقیانوس آمریکای شمال شرقی باشد که از سواحل شرقی آمریکای شمالی به سمت بالا حرکت می کند و معمولا این بارش برف بین 20  تا 30 سانتی متر و اغلب با باران یا باران یخ مخلوط می شود. فصل بهار غالبا به خاطر آب شدن یخ های دریایی خلیج سنت لارنس به تأخیر می افتد و نیاز به زمان لازم برای ذوب شدن یخ ها دارد که همین باعث بادهای ساحلی خنک می شود که به داخل شهر مونکتون نیز می آیند.
بالاترین دمای هوا در شهر مونکتون تا کنون مربوط به ماه آگوست سال 1935 معادل 37.8 درجه و سرد ترین دمای ثبت شده تا کنون مربوط به ماه فوریه 1948 معادل منفی 37.8 درجه بوده است.
مونکتون یک شهر دو زبانه است که حدود دو سوم از ساکنان آن به زبان انگلیسی محلی صحبت می کنند و در حالی که یک سوم باقی مانده به زبان فرانسه صحبت می کنند. تقریبا می توان گفت که تمام مردم شهر مونکتون به زبان انگلیسی (64.6%) یا فرانسه (31.9%) به عنوان زبان اول خود صحبت می کنند و حدود 1.6% از مردم شهر دوزبانه هستند که یا به هر دو زبان یا زبان دیگر تسلط دارند. مونکتون به عنوان اولین شهر دو زبانه رسمی در کشور در سال 2002 شناخته شده است. 
در شهر مونکتون فستیوال ها و جشن های فراوانی برگزار می شود و همچنین این شهر محل برگزاری جشنواره Frye که یک جشن سالانه ادبی دوزبانه است که به افتخار منتقد ادبی مشهور جهان و پسر محبوب Northrop Frye در ماه آوریل برگزار می شود. این جشنواره باعث شده تا نویسندگان و شاعران برجسته فراوانی از سراسر جهان به شهر مونکتون سفر کنند. فستیوال ملی خودروی آتلانتیک که در ماه جولای برگزار می شود، بزرگترین گردهمایی سالانه اتومبیل های کلاسیک در کانادا است. از دیگر رویداد های قابل توجه و شگفت انگیز مونکتون می توان به فستیوال غذا های دریایی آتلانتیک در ماه آگوست، فستیوال کمدی هابکپ (HubCap) و جشنواره جهانی نوشیدنی که هر دو در فصل بهار برگزار می شوند، اشاره کرد.
از ویژگی های محلی غیر عادی و خارق العاده شهر مونکتون می توان به تپه مگنتیک هیل (جاذبه سر بالایی جاده) و امواج tidal bore رودخانه پتیتکودیاک (موج بزرگی که در اثر طغیان امواج رودخانه بوجود می آید و در کناره های رودخانه حرکت می کند) که تا ارتفاع 1 الی 2 متر از سطح رودخانه بالا می رود و حدود دو بار در طول روز اتفاق می افتد.

گردش در اطراف شهر مونکتون بسیار آسان است. در این شهر دو خیابان اصلی به نام های ترانس- کانادا و بلوار ویلر(Wheeler) وجود دارد که هر دو در انتهای شهر به هم متصل می شوند. خیابان اصلی و مرکز شهر مونکتون را به راحتی می توانید پیدا کنید و در همه مسیر های شهر علائم برای جاذبه های اصلی شهر وجود دارد. حمل و نقل در 7 روز هفته از ساعت 7 صبح تا 10 شب توسط شرکت حمل و نقل کودیاک صورت می گیرد، البته یک شنبه ها این برنامه محدودتر است. هزینه آن هم حدود 2 دلار است و حمل و نقل رایگان در صورت تعویض اتوبوس نیز موجود است. هر 15 دقیقه از مرکز خرید Champlain به مرکز شمال غربی شهر سرویس اکسپرس در جریان است.
راه های زمینی (ماشین و قطار) و هوایی برای دسترسی به این شهر وجود دارد. اگر قصد سفر با ماشین از ایالات متحده به این شهر را دارید می توانید از مسیر I-95 از طریق ماین (Maine) به جاده 2 ترانس-کانادا (Trans-Canada) با عبور از فردریکتون به مونکتون برسید و یا از طریق جاده 9 (از میان ماین) به جاده 1 (کانادا) بروید و از شهر های سنت استفان، سنت جان عبور کرد و به مونکتون بیایید. اگر قصد سفر با ماشین از کبک را دارید از جاده 185 به ادمودستون و سپس به پایین جاده 2 ترانس کانادا رفته و به سمت مونکتون حرکت کنید. از طریق هوایی، مونکتون دارای فرودگاه بین المللی گریتر مونکتون (YQM) است که در جاده 15 شدیاک در پارک صنعتی دیپه قرار گرفته است و ایرلاین های ایر کانادا جاز (هالیفکس، مونترال و تورنتو)، وست جت (مونترال، تورنتو، همیلتون و کلگری) و پورتر (تورنتو اتاوا) به این فرودگاه پرواز دارند. یکی دیگر از راه های دسترسی به شهر مونکتون از طریق  قطار است، که ایستگاه اصلی راه آهن در خیابان اصلی در نزدیکی تقاطع با بلوار Vaughn Harvey قرار گرفته است. خدمات ریلی در 6 روزه هفته بین شهرهای هالیفاکس و مونترال با خط "The Ocean" در جریان است.